Red faction: Armageddon

Er was eens een familiedrama. In de goede oude tijd was Red Faction een openbaring. Had je een gebouw vol slechteriken waar je niet doorheen kwam, loop dan gewoon om het gebouw heen. Blaas een gat in de muur en val ze in de rug aan. Of je loopt naar de watertoren ernaast en hakt daar een poot om. De watertoren stort met luid geraas naar beneden en het complete gebouw wordt verwoest. Briljant toch? Deze vrijheid is een belangrijk onderscheidend vermogen ten opzichte van de vele andere shooters die we kennen en de reden dat ik altijd een zwak heb gehouden voor deze serie. Nu zijn we alweer bij het vierde deel beland. De Red Faction serie gaat over de familie Mason die op Mars aan het werk is als mijnwerker. Elk deel is het een nieuwe generatie die de strijd aangaat tegen het kwaad, veelal de gierige mijnbazen. In deel 4 gaat de zoveelste kleinzoon Mason aan de slag met een nieuwe tegenstander. Een groep slechte extremisten luizen je er in en Mars wordt overspoeld door de oorspronkelijke bewoners: Monsters! En deze zijn erg bewegelijk, rennen rond over de plafonds, om palen heen, springen grote stukken om je aan te vallen en ze zijn er in vele soorten en maten. Prima kanonnenvoer!

Aantrekkingskracht

De ongeveer 10 uur durende single player is deze keer een lineair verhaal. Dat betekent dus de gebaande weg volgen. Er zijn ook heerlijke nieuwe wapens ontwikkeld om mee te werken, een grote stap vooruit wat mij betreft. Mijn favoriet is de magneet. Je schiet een magneet op bijvoorbeeld een gebouw en de andere helft van de magneet aan de andere kant van de ruimte. De magneten zoeken elkaar vervolgens op, net als feromonen tussen dieren. Alles wat aan de magneet zit vliegt door het veld, kapot beukend wat in de weg zit met hopelijk een handvol tegenstanders ertussen. Zeker de eerste helft van het spel gebruik je nauwelijks andere wapens dan de hierboven genoemde magneten. Wat is de lol van een shotgun als je een compleet dak op iemand kan laten storten? Ook nieuw is dat je dingen kan repareren. Erg fijn als je per ongeluk een brug kapot hebt geschoten waar je nog overheen moet lopen. De physics zijn behoorlijk arcade, dus heel erg is het niet als je zelf een muur op je hoofd krijgt die tegenstanders zou vermorzelen. Hier hadden ze van mij iets meer realisme in mogen bouwen. Dat had het spel een stuk spannender gemaakt.

Passie voor slopen verplicht

Om van Red Faction Armageddon te genieten, moet je slopen wel heel leuk vinden. Het spel zelf is niet al te moeilijk en je hebt de ruimte om zo creatief mogelijk je tegenstanders te vermorzelen. Levels waar je weinig kan slopen zijn dan ook snel saai. Daarnaast kan je overal waardevolle tonnetjes vinden waarmee je belangrijke upgrades kan ontwikkelen. Het is dus best belangrijk om goed rond te kijken en praktisch alles te slopen wat je tegenkomt.
Mocht je nooit een Red Faction game hebben gespeeld, dan is het wellicht handig om eerst het vorige deel te spelen, Red Faction: Guerilla. Deze is lekker goedkoop en dan ontdek je snel of je het concept wat vindt. Grafisch loopt de vorige game natuurlijk wel achter. Directx 9 is zó 2009.

Regenboog ruftende pony

Het verhaal verloopt goed en afwisselend met voldoende cutscenes en missies met diverse wagens. Het is een oppervlakkig behangetje zonder diepgang, maar ze weten er de sleur er meestal mee te doorbreken. Ook mag je regelmatig in marswagens rijden of een mechwarrior pakje aantrekken, een welkome afwisseling. Mocht je de single player uitgespeeld hebben, dan kan je een ‘New game+’ starten met meer wapens om vrij te spelen en nieuwe mogelijkheden. Dit komt de herspeelbaarheid zeker ten goede en vind ik een erg mooie aanvulling. Persoonlijk heb ik het niet zo op alle bonuswapens, maar als je altijd al een regenboog ruftende my little pony als moordwapen had willen hebben, dan is dit je kans.
Hoewel het verhaal afwisselend genoeg is, is het spel niet echt spannend. Voortdurend wordt er geroepen dat je haast moet maken om de boel te redden. Maar je kan gerust de andere kant op lopen en de wereld op je gemak verkennen. Dit geeft op zich wel een heel relaxed gevoel, maar je mist wel de rush die je van andere spellen kent. Grafisch is de game overigens best aardig, maar ondanks de Directx 10 en 11 ondersteuning is het toch niet echt adembenemend geworden. Wel is het spel nagenoeg bugvrij en heb ik de game niet kunnen laten vastlopen. Mijn complimenten!

Bonus-games

Red Faction Armageddon kent ook nog bonusspellen die zeker de moeite waard zijn. Solo kan je destructiespellen doen. Hierin moet je binnen een vastgestelde tijd zoveel mogelijk gebouwen slopen om punten te scoren. Heerlijk! Een andere spelmodus is ‘infestation’. Dit is een soort survival modus die je solo zowel als met (onbekende) vrienden kan spelen. Hierbij zit je in een klein gebouw en krijg je golven monsters over je heen. Ook kan je missies uitvoeren zoals het beschermen van een gebouw tegen golven monsters en zeker in latere levels wordt dit moeilijk genoeg om te moeten samenwerken. Dit soort bonusspellen zijn anders dan in bijvoorbeeld pinball games (tip:  Flipperkasten Pinball - Online Flipperautomaten - Flipper Games & Flipperspellen), zover ik weet, uniek in het shooter genre en ze zijn goed gelukt.

Ons oordeel

Ik geniet er van het betere sloopwerk, dus voor mij is Red Faction: Armageddon een must. Het spel speelt relaxed, het verhaal is afwisselend genoeg om het leuk te houden, maar het is wel veel van hetzelfde. De herspeelbaarheid is groot en het ziet er allemaal goed uit. Echt spannend is het helaas niet en de psyhics zijn niet heel realistisch. Daarom scoort de game net geen goud. Maar het is wel een lekkere snack en een fijne afwisseling binnen het genre. Approved!